Krajem 60-ih i početkom 70-ih godina prošlog veka dolazi do talasa osnivanja ženskih fudbalskih klubova na prostoru tadašnje SFRJ. U Srbiji su, na primer, među najranije osnovanima bili sledeći klubovi: ŽFK Studentski grad (Beograd), ŽFK Zmaj (Zemun), ŽFK Sloboda (Beograd), ŽFK Estetika (Novi Sad), ŽFK Željezničar (Subotica), ŽFK Mašinac (Niš), itd. Nedugo po osnivanju mnogi klubovi se gase, a naki menjaju nazive, kao npr. ŽFK Zmaj u ŽFK Sloga ili ŽFK Željezničar u ŽFK Spartak.
Početkom marta 1978. godine tada mladi novinar u listu "Zdravo", Marko Lopušina, danas itekako poznat ljubiteljima pisane reči, je u svom članku pod naslovom "Devojke, promenite dresove!" napisao:
"Tačno pre deset godina, 7. marta 1968. u Studentskom gradu u Novom Beogradu, Ruža Vuković, student iz Brusa, osnovala je prvi ženski fudbalski klub 'Studentski grad', za koji se smatra da je bio i prvi jugoslovenski ženski fudbalski klub. Prvi trener ovog kluba bio je Žarko Perunović, takođe student."
Dalje u tekstu Marko Lopušina kaže da je samo četiri godine nakon osnivanja, i tri uzastopno osvojene titule nezvaničnog šampiona Jugoslavije, ŽFK Studentski grad ugašen 1972. godine. U međuvremenu su osnivani i gašeni mnogi ženski fudbalski klubovi, najčešće zbog nemaštine i nerazumevanja sredine u kojoj su obitavali.
Danas od postojećih ženskih fudbalskih klubova u Srbiji najstariji i još uvek aktivni klubovi su ŽFK Sloga i ŽFK Spartak. Zemunska Sloga je osnovana 16. juna 1969. godine dok je ŽFK Spartak osnovan 20. maja 1970. godine.
Govoreći o situaciji u ženskom fudbalu, deset godina nakon njegovog početka, Marko Lopušina zapisuje:
"Ženski fudbal gotovo ni po čemu ne zaostaje za muškim svedoči činjenica da danas u Jugoslaviji ima preko 50 ženskih klubova, mnogo lepih utakmica i 'strašnih' golova, ali i raznoraznih mahinacija: preprodaje igračica, transfera u inostranstvo, sukoba s upravom, podmićivanja sudija."
