Na osnovu tekstova u štampi može se zaključiti da je Željezničar prvu takmičarsku sezonu 1971/72. započeo u Beogradsko-vojvođanskoj ligi, a Subotičke novine pišu:
"Svoj drugi susret ekipa Željezničara iz Subotice izgubila je od zemunskog Zmaja sa 1:3 (0:0). Utakmicu je posmatralo preko 1.000 gledalaca i svi su bili oduševljeni igrom i zalaganjem devojaka koje su nosile natpis svog patrona - preduzeća za konfekciju Željezničara."
Željezničar i Zmaj na stadionu Bačke
U nedatiranom isečku iz Subotičkih novina piše da se Željezničar takmiči u Srpskoj ligi u kojoj se još takmiče Jedinstvo (Valjevo), Zmaj (Zemun), Elan (Beograd), Stari grad (Beograd), Sloboda (Kula), Estetika (Novi Sad) i Polet (Kragujevac).
Takođe u nedatiranom isečku iz Subotičkih novina piše da Jedinstvena ženska fudbalska liga brojala je osam timova. Osim subotičkog Željezničara takmičili su se Sloboda (Beograd), Sloboda (Kula), Studentski grad, Zmaj, ORA, Trgovački i BUSK.
Sa ove vremenske distance, a na osnovu nedatiranih isečaka iz štampe, teško je razlučiti koji je stvarni nazivi liga u kojima se takmičio Željezničar u pojedinim takmičarskim sezonama. Činjenica je da su se ženski fudbalski klubovi u najvišem rangu takmičili po liga sistemu u dve takmičarske grupe, Istok i Zapad. Po okončanju prvenstva klubovi pobednici grupa bi u međusobnom duelu odlučili kome će pripasti titula nezvaničnog prvaka Jugoslavije.
Bez obzira što su od krovne fudbalske organizacije devojke tretirane kao trinaesto prase, publika je u velikom broju odlazila na stadione. Za veliki oduziv publike zasluge pripadaju i agilnom rukovodstvu kluba koje je pronalazilo način i novac za reklamu. Pred finalnu utakmicu za nezvaničnog prvaka Jugoslavije u fudbalu za žene, koja je odigrana u Subotici 9. septembra 1973. godine, iznad grada su iz aviona bacani letci, a jedan je sačuvan do današnjih dana.
Željezničar je u dvomeču sa zagrebačkom ekipom ŽNK Sava izašao kao pobednik i osvojio titulu nezvaničnog prvaka Jugoslavije u sezoni 1972/73.
Subotički novinar Ivica Kajdoči, u tekstu pod naslovom "Najzad su i one priznate“, za list Sport od 27. marta 1975. godine, piše:
"Ove mlade Subotičanke su postale prvakinje Jugoslavije u sezoni 1972/73, a ove 74/75 vode posle završenog jesenjeg dela, u grupi Istok. Nedavno su na osnivačkoj skupštini održanoj u Subotici, osnovali i Fudbalski savez, odnosno Udruženje ženskih fudbalskih klubova Jugoslavije, sa sedištem u Subotici."
Kapitenka Željezničara, Pirika Vetštajn, prima pobednički pehar
Bilo je više pokušaja da se ozbiljnije organizuje ženski fudbal, ali su iskrsavale prepreke zbog kojih to nije bilo moguće ostvariti. Pre svega, ženski fudbal se nije ravnomerno razvijao u pojedinim republikama, a u to vreme se itekako vodilo računa da međurepublički odnosi budu uravnoteženi. Tako su, na primer, Srbija i Hrvatska prednjačile dok Crna Gora i Makedonija praktično nisu ništa činile na afirmaciji i pokretanju ženskog fudbala.
STOJE: Ivan Pokornić, Mira Poljaković, Anica Vojnić, Branka Ćopić, Slavica Lancoš, Ildiko Nađ, Katarina Manjok, Piroška Vetštajn. DOLE: Mileva Vojvodić, Milija Maravić, Janja Vilov, Jelica Zrinji, Ruža Demšedi, Ljubica Čik i Suzana Volf.
Na pritisak međunarodne fudbalske federacije (FIFA) Fudbalski savez Jugoslavije bio je primoran da prizna ženski fudbal kao legalnu sportsku granu. 14. i 15. decembra 1974. godine formirano je i udruženje ženskih fudbalskih klubova Jugoslavije, sa sedištem u Subotici. Za predsednicu Udruženja izabrana je Vera Mijatović, sportski radnik iz Novog Sada.
Najbolja igračica Janja Vilov prima nagradu dar Niških novina
Drugim rečima kazano ženski fudbal je konačno dobio legitimitet. Takmičenje u ženskom fudbalu postaje zvanično od sezone 1974/75. U prvoj zvaničnoj takmičarskoj sezoni je učestvovalo 10 klubova koji su iz praktičnih razloga (zbog putovanja i troškova) i dalje bili podeljeni u dve grupe, Istok i Zapad. U grupi "Zapad" se takmičilo 5 ekipa, i to: Loto (Zagreb), Jugoplastika (Split), Union, kasnije menja ime u Sava (Zagreb), Ljubljana (Ljubljana) i Željezničar (Sarajevo). Grupu "Istok" čini, takođe, pet klubova: Sloga (Zemun), 1. oktobar (Čačak), Smederevo (Smederevo), Mašinac (Niš) i Željezničar (Subotica).
Prvi znanični pobednik u grupi "Istok" bile su fudbalerke Željezničara iz Subotice, dok su pobednice u grupi "Zapad" fudbalerke Uniona (Sava) iz Zagreba.
Po propozicijama obe ekipe pobednice grupa morale su da odigraju dve utakmice, jednu na domaćem a druga na gostujućem terenu. Bolja ekipa iz ta dva susreta se proglašava za prvog zvaničnog šampiona Jugoslavije. Ovakav sistem takmičenja se u ženskom fudbalu primenjivao od 1974. do 1990. godine.
